Edge of Darkness

Edge of Darkness neemt je mee naar een fantasywereld waar je de stad Aegis moet beschermen tegen de kwalijke invloed van de Blight, een duistere macht die zijn creaturen ten aanval stuurt. Als gildeleider moet je meebouwen aan een gemeenschappelijk kaartenarsenaal, terwijl je je agenten erop uitstuurt om de bijzondere eigenschappen van de diverse locaties optimaal te benutten. Ga je voor een balans tussen aanval en defensie, of zoek je juist een gespecialiseerde machine die constant punten produceert? Aan jou de keuze. Wie Mystic Vale kent zal zich hier meteen thuis voelen (want van dezelfde auteur, John D. Clair) aangezien hetzelfde mechanisme van transparanten wordt gebruikt om kaarten met drievoudige eigenschappen te creëren.

Edge of Darkness komt in een grote doos, een hele grote doos, zoals je waarschijnlijk maar zelden hebt gezien in spellenland. De succesvolle kickstartercampagne heeft namelijk heel wat eye-candy opgeleverd: een grote toren, een heleboel miniaturen, extra locaties en stijlvolle speltokens in plaats van kartonnen fiches, om maar wat te noemen. Omwille van het spelconcept is het speelbord zelf eerder sober gebleven: enkel een rij voor de kaarten (de straat) en een rij voor de grondstoffen is aanwezig. Daarrond komen dan 10 locatiekaarten te liggen, te kiezen uit 37(!). De handleiding bevat een aantal aanbevolen combinaties en regels om zelf een reeks samen te stellen, dus aan variatie geen gebrek. Elke locatie heeft ook zijn specifieke setje uitbreidingen om kaarten samen te stellen. Verder is er nog de bedreigingstoren. Hierin worden later blokjes gegooid (getrokken uit een zak) die random onderaan in 3 vakjes terechtkomen, overeenkomstig met een bepaalde aanvaller. Als een welbepaald aantal bereikt is, valt deze ofwel iedereen aan, ofwel een bepaalde speler, naargelang de kleuren van de blokjes.

Elke speler begint met 4 gildekaarten waarvan het bovenste deel is gedefiniëerd, de onderste twee derde zijn transparant. Deze kaarten worden vervolgens in sleeves gestopt. Later kunnen hier dan uitbreidingen bijgestoken worden, zolang er nog een transparant gedeelte vrij is. Als aanmoediging mag elke speler hier trouwens al direct 2 uitbreidingen aan toevoegen, waarna hij 1 kaart mag houden. Samen met een aantal neutrale kaarten vormt dit het gemeenschappelijke startdeck. Dit wordt geschud en de eerste 5 kaarten worden in de straat gelegd, de onderste 3 gaan naar de bedreigingstoren. Deze worden de eerste aanvallers (op de achterzijde van reguliere kaarten).

Een ronde bestaat uit 2 fasen. Ten eerste de draft-fase. Om de beurt mag een speler zijn hand aanvullen tot de handlimiet met kaarten uit de straat. Daarna neemt hij het aantal blokjes dat op alle kaartvakjes is vermeld en bewaart deze op zijn bord. De blokjes van de vorige beurt worden even opzij gelegd. Vervolgens is er de actiefase. Als eerste actie worden de opzijgelegde blokjes in de toren gestopt. Dit kan eventueel een aanval uitlokken. Wie zich dan niet kan verdedigen, zakt op zijn defensiespoor en verliest punten. Daarna mag de speler vrij acties uitvoeren, maar hij moet altijd 1 uitbreiding van een locatie naar keuze bijsleeven op een handkaart. Acties kunnen komen van een handkaart of van een locatie. Mogelijkheden zijn: grondstoffen nemen, agenten van of naar locaties verplaatsen (wat dan ook effecten kan hebben), een bedreiging aanvallen, extra agenten recruteren, een neutrale kaart claimen voor je gilde enz. Gebruik je een eigenschap van een handkaart behorende tot een andere gilde, dan moet je deze speler 1 munt betalen. Het is net deze combinatie van acties en combo's die de kern van het spel vormen. En als je toevallig slechte kaarten op hand hebt, kan je die altijd afleggen om een actie uit de straat te spelen of een agent terug te roepen.

Na 8 ronden eindigt het spel. Punten worden gegeven voor het aantal opgevulde vakjes in je gildekaarten, het aantal agenten, je defensiespoor en je tokens. Wie de meeste punten heeft, is de meest succesvolle verdediger van Aegis en wint het spel.

De grote doos doet vermoeden dat Edge of Darkness een complex spel is, maar dat is het eigenlijk niet. De setup verloopt relatief snel (als je de transparanten gesorteerd hebt gehouden) en de regels zijn niet al te uitgebreid. Eens je de basisprincipes snapt, ben je vertrokken voor een zoektocht naar interessante strategieën en combo's. De rondes verlopen vlot, tenzij iemand echt het onderste uit de kan wil halen qua acties. De invloed van de dreigingstoren is bovendien niet te onderschatten; daar moet je wel degelijk rekening mee houden en dit zowel offensief als defensief. Interactie is er ook wel, maar dan eerder indirect door het al dan niet afstoppen van een dreiging of manipuleren van andermans kaarten. Al bij al is Edge of Darkness een unieke mix van card-crafting en worker placement die een breed publiek zou moeten kunnen bekoren.

Dit spel werd geschonken door AEG (Alderac Entertainment Group) en is vanaf januari te spelen bij Het Geel Pionneke.

Aantal spelers: 1 - 4

Speelduur: 60 - 120 min

Leeftijd: vanaf 14 jaar