Carnegie

Bij Carnegie zijn de spelers kapitalisten, die proberen om hun industrieel rijk over de 4 verschillende regio's - in dit geval Amerika - uit te breiden. Dit doen ze terwijl ze donaties schenken aan goede doelen. De goede doelen helpen je om punten te scoren, afhankelijk van waar en hoe je het geld geïnvesteerd hebt.

Je gaat je industrieel rijk uitbouwen door je werkmannen te verdelen over de verschillende afdelingen in je hoofdkwartier. Die afdelingen bepalen welke acties je kan uitvoeren in je beurt, en het aantal mannetjes dat op elke afdeling staat zal eveneens van belang zijn. Vanuit deze afdelingen - op je persoonlijk spelbord - vertrekken de werkmannen richting het spelbord, met als doel inkomsten te gaan genereren.

Een eerste indruk bij de eerste ronde is dat een complex spel is. De vele verschillende mechanismes maken het er niet eenvoudig op. Het valt onmiddellijk op dat dit een typisch Euro gamer is. Je gaat je bedrijf uitbouwen met verschillende afdelingen, er zijn heel veel beslissingspunten, talrijke optimalisaties en een erg druk spelbord.

 

Opvallend zijn de 4 uitschuifbare sporen die je tijdens het spel onder je spelbord kunt uittrekken, naarmate je meer onderzoek hebt gedaan. Deze 4 sporen bestaan uit infrastructuur, industrie, handel en wonen.

Het kantoorgebouw bestaat uit 4 lagen die je met 10 extra afdelingen kunt uitbreiden, maar elke speler start met dezelfde voorgedrukte afdelingen. In de lobby komen jou mannetjes op hun zij te liggen. Die mag je later naar de gewenste afdelingen verhuizen en bij de start van een ronde activeren. Daarvoor zal je de activatie kost moeten betalen, als er die is.

De manier waarop de 20 rondes worden bijgehouden kan ook bijzonder genoemd worden. Dit is een afzonderlijk bordje, met 4 schijven. De startspeler kiest bij de start van een ronde 1 van de schijfjes om verder te zetten. De afbeelding op die plaats zal bepalen welk gebied op de kaart deze ronde punten kan opleveren. De gekozen schijf zal bepalen welke van je afdelingen actief zullen zijn en waarmee je de acties mag uitvoeren.

Kort samengevat bestaat een spelronde uit :
* Kies 1 van de 4 schijven op de tijdslijn om verder te zetten.
* Voer de actie van de plaats uit waarop de gekozen schijf komt te liggen. Dit is ofwel een donatie doen, oftewel inkomsten generen op het spelbord. Met deze laatste actie komt je personeel terug inactief in de lobby van je hoofdkantoor te liggen.
* Voer de acties uit van alle afdelingen die actief zijn door de gekozen schijf uit de eerste stap.
* Op het einde van de ronde mag je inactief werkvolk terug activeren tegen een eventuele kost.

Grafisch ziet er alles toppie uit. Je waant je zo in een industriële setting uit de 19e eeuw. Een pluspunt is dat dit spel taal onafhankelijk is. De speldoos zit letterlijk volgepropt met spelmateriaal, wat we alleen maar kunnen toejuichen.

Over het spel zelf waren de meningen verdeeld. Mijn tegenspeler vind dit een fantastisch spel, terwijl ik zelf het een toch wel complexe samensmelting van verschillende mechanismes vond. Regelmatig tijdens het spelen moest ik terug vragen hoe bepaalde regels in mekaar zaten, wat de schwung er een beetje uithaalde. Speel je dit voor een 2e maal, zal alles waarschijnlijk veel vlotter gaan. Voor de veelspeler is dit zeker een must. Aan de solo speler is bij Carnegie ook gedacht.

Dit spel is geschonken door Pegasus Spiele en is vanaf mei te spelen bij Het Geel Pionneke.

Aantal spelers : 1 - 4
Leeftijd : vanaf 12 jaar
Speelduur : 120-180 minuten