Crows Overkill

 

Volgens de introductie is dit spel geïnspireerd door een oud Japans dronkemanslied uit de rosse buurt. Het vertelt dat de bezoekers naar huis moeten wanneer de kraaien krassen, en dat ze daarom alle kraaien zullen doden om langer te kunnen blijven. Vertaald naar het spel betekent dit dat alle spelers tijdens hun beurt lastig gevallen zullen worden door allerlei vogels, en dat ze die dienen te elimineren of weg te jagen naar andere spelers vooraleer bepaalde criteria de vogels tot zingen brengen. Naarmate het spel vordert, worden deze criteria strenger en wordt het moeilijker om van die gevleugelde lastposten af te geraken. Wie het zingen niet kan beletten, wordt geëlimineerd; wie als laatste overblijft, wint het spel.

Dit kaartspel bestaat voornamelijk uit 2 decks: een vogeldeck en een actiekaartendeck. Daarnaast zijn er nog 4 criteriakaarten die aangeven wanneer bepaalde vogels gaan zingen, afhankelijk van het huidige niveau. Verder heeft iedereen nog een statuskaart die ook dienst doet als overzicht. Het artwork is ok te noemen (de meningen waren verdeeld in onze spelgroep), en roept onmiskenbaar een Japanse sfeer op.

 Bij de setup krijgt iedereen sowieso al 2 actiekaarten. Van het vogeldeck krijgt iedereen 3 vogelkaarten open voor zich. Het vogeldeck wordt nu in 2 gesplitst, in elke stapel wordt een klokkaart gemengd. Hierna worden de 2 stapels terug opeen gelegd. De eerste criteriakaart wordt nu actief. Als de startspeler bepaald is, komt iedereen om beurt aan bod.

Zo'n spelbeurt bestaat uit 3 stappen.Ten eerste: twee actiekaarten bijtrekken (er is een limiet van 5 op het einde van je beurt) en 3 vogelkaarten open bijleggen voor jezelf. Let op: als je een klokkaart trekt, wordt de volgende criteriakaart actief. Is een stapel leeg, wordt de aflegstapel geschud en gerecupereerd.

 Stap twee: een onbeperkt aantal actiekaarten spelen. Dit kan gaan van het elimineren van bepaalde vogels, over het bijtrekken van actiekaarten, tot het wegjagen van vogels naar een andere speler, of zelfs het kopiëren van de vorige actie. Als extra complicatie zitten er ook vleermuizen in het spel. Die gaan weliswaar niet zingen, maar moeten wel eerst gekozen worden bij een actie. Hierdoor gaan je plannen soms onverwacht de mist in.

De laatste stap is het einde van je beurt declareren. Als je overblijvende vogels de actieve criteria niet overschrijden (bvb niveau 1: 8 kraaien) is er niks aan de hand, maar anders lig je uit het spel en moet je je statuskaart omdraaien. De eerste rondes heb je hier gewoonlijk nog controle over, maar gaandeweg kom je actiekaarten te kort of heb je niet de juiste. Daardoor val je automatisch af. Je kaarten gaan dan naar de aflegstapel. Wie als laatste overblijft is de winnaar.

 Ik moet toegeven dat Crows Overkill een onverwachte meevaller is. Afgaande op het thema had ik er weinig vertrouwen in, maar eens we aan het spelen waren en het principe doorkregen begon de interesse te stijgen. Het deed mij een beetje denken aan Don't Drop the Soap, maar in plaats van zeep door te geven, geef je hier vogels door. Ook het inschatten wanneer je welke actiekaart speelt is hier belangrijk. De geluksfactor speelt wel een grote rol: het ene moment denk je dat je er goed voorstaat, maar een beurt later lig je eruit. Gelukkig duurt het spel niet lang en de 'nog eens' factor is zeker aanwezig. Aanrader!

Dit spel werd geschonken door EmperorS4 en is vanaf juni te spelen bij Het Geel Pionneke.

Aantal spelers: 3 - 4
Speelduur: 15 - 30 min
Leeftijd: vanaf 8 jaar