Requiem

 

Toegegeven, van de Spaanse burgeroorlog weet ik zo goed als niets, alleen dat generaal Franco uiteindelijk aan het langste eind trok ten nadele van de republikeinen, onder andere door de steun van Nazi-Duitsland. Dit conflict is voor ons een beetje verloren gegaan in de voorrondes van de Tweede Wereldoorlog. Gelukkig is daar nu Gen-X Games, niet toevallig een Spaanse speluitgever. Met Requiem stellen zij hier een tweepersoonsoorlogsspel voor dat net de focus legt op deze bloedige burgerstrijd. Herlees dus snel 'For Whom the bells toll' en leid je fractie naar de overwinning.

Voor ik in de details vlieg, wil ik eerst de gemiddelde speler geruststellen: het gaat hier niet om een hardcore wargame met tientallen counters en ingewikkelde schadetabellen, maar om een licht strategisch positiespel waar je met actiekaarten je troepen verplaatst en steden tracht te veroveren en vijanden uit te schakelen.

Het spelbord toont het Spaanse grondgebied met verschillende steden die een belangrijke rol hebben gespeeld in de burgeroorlog. Republikeinse bolwerken in het rood, Nationalistische steunpunten in het blauw. Deze zijn met gewone steden verbonden via een wegennet. Elke speler ontvangt een setje miniatuursoldaten in 3 categorieën: soldaten, vrijwilligers en vliegtuigen. Hun startpositie is op voorhand vastgelegd. Daarnaast heeft elk nog 2 aparte kaartendecks: 1 voor strategiekaarten en 1 voor gevechtskaarten. Je mag hier 5 kaarten van combineren, waarna je nog een zesde universele aanvalskaart krijgt die je altijd recupereert. Verder zijn er nog fiches voorzien voor de basissteden, die je zal uitwisselen naargelang de controle wisselt tijdens het spel. Als laatste onderdeel heeft elke speler nog een hoofdkwartier waar hij aanvoerders kan inzetten om aanval of verdediging te ondersteunen.

 Een speelbeurt bestaat uit 3 fases te beginnen met de strategiefase. Beide spelers kiezen een strategiekaart en draaien deze gelijktjdigom. Diegene met de hoogste initiatiefwaarde speelt als eerste. Er is keuze uit troepen verplaatsen, versterkingen inzetten en een commandant benoemen. Daarna krijgen we de gevechtsfase De speler die het initiatief had mag als eerste een aanval uitvoeren. Hij benoemt wie waar aanvalt en of er luchtondersteuning is en of de aanval door een generaal geleid wordt. De verdediger doet hetzelfde en dit levert een eerste krachtverhouding op. Hierna speelt iedereen nog een gevechtskaart uit. Het totaal bepaalt het resultaat van de strijd. Verslagen troepen verdwijnen van het bord, Als het doelwit een bolwerk was dan verovert de winnaar de overeenkomstige fiche. Dan is het de beurt aan de andere speler om een tegenaanval te doen. Hierna komen we aan de laatste fase: de logistieke fase. Nu trekken alle spelers kaarten bij volgens het aantal steden in hun bezit. Het spel gaat zo 10 rondes verder. Wie dan de meeste logistieke punten heeft wint, maar de beslissing kan al eerder vallen als een partij dubbel zoveel units heeft als de andere, of als een partij3 punten of minder over houdt.

 

Requiem is in de eerste plaats een tactisch positionerings spel. Een goede uitgangspositie innemen en dan hard toeslaan dat lijkt de essentie te zijn. Het oorlogsaspect is eerder minimaal maar daar had wat mij betreft toch iets meer vlees aan mogen zitten. Er is wel een variant voorzien met marineschepen maar dat geeft maar beperkte nieuwe opties. Verwacht dus geen diepgaand conflict, maar misschien is het wel de juiste opstap in het genre. Ten slotte nog een klein puntje van kritiek op de miniaturen. Het onderscheid tussen de milities en het geregelde leger is niet altijd even duidelijk. Vooral bij de republikeinen had ik daar last mee. Probeer het dus vooral zelf eens als je geïnteresseerd bent.

 

Dit spel werd geschonken door Gen-X Games en is vanaf april te spelen bij Het Geel Pionneke.

 

Aantal spelers: 2
Speelduur: 60 min
Leeftijd: vanaf 12 jaar