Wormholes

 

In de SF-literatuur en films wordt vaak beroep gedaan op wormholes (wormgaten in 't schoon Vlaams) als er verre afstanden in de onmetelijke ruimte overbrugd moeten worden. In de praktijk blijft het helaas beperkt tot theorieën en dagdromerij. Gelukkig is in spellen alles mogelijk, dus is het uitgangspunt van Wormholes dat de mens eindelijk in staat is om kunstmatige wormgaten te fabriceren waardoor ruimtereizen een stuk interessanter en vooral sneller worden. Het enige nadeel: het begin- en eindpunt van zo'n wormgat moet eerst op de klassieke manier op de plaats van bestemming worden gebracht. Je activiteit als ruimtezwerver zal dan ook uit twee delen bestaan: de wormgaten zo optimaal mogelijk inrichten en tegelijk al reizigers vervoeren naar hun gewenste bestemming. Wie hier uiteindelijk de meeste punten mee kan vergaren, wint het spel.

Wormholes heeft een modulair bord dat uit 8 of 10 stukken bestaat (naargelang het aantal spelers) en dat in een vast patroon wordt uitgelegd. Elk bord is dubbelzijdig en kan naar wens gecombineerd worden, alhoewel het aanbevolen is om de eerste spellen in de 'makkelijke' configuratie te leggen. Zo'n bordje bestaat uit een 20-tal hexen die de ruimte voorstellen, met hier en daar planeten, asteroïden en andere objecten van belang. Het startbord bevat een ruimtestation, vanwaar alle spelers vertrekken. Een stippellijn geeft de omloopbaan weer waarop de ruimtescheepjes mogen starten. Elke speler begint met een cargo van 10 paar wormgatgeneratoren in zijn kleur, gemerkt van 1 tot 5 (waarbij de gaten met dezelfde nummers in verbinding staan). Verder beschikt iedereen nog over 3 energiecellen en 1 pickup-token om aan te geven of je deze beurt al passagiers hebt geronseld. Afhankelijk van de speelvolgorde ontvangt elke speler nog 1 of meer reizigerkaarten. Die geven de planeet van bestemming aan. De rest van de reizigerskaarten vormt een gedekte trekstapel. Ten slotte wordt nog een stapel exploratietokens gevormd. Hier scoor je punten mee als je als eerste een wormgat maakt bij een planeet, en ze worden ook gebruikt om het einde van het spel aan te geven.

 Een spelbeurt bestaat uit een aantal verplaatsingen met je ruimteschip die telkens 1 energie kosten gecombineerd met een aantal gratis acties. Het verplaatsen is simpel: 1 vak per energie, waarbij je niet door of over planeten of asteroïden mag, maar wel over andere schepen of wormgaten. Als gratis actie kan je bvb je volgende wormgattoken afzetten. Dat mag op een leeg vak onder of naast je schip. De enige beperking is dat je maar 1 wormgat van jezelf naast dezelfde planeet mag plaatsen. Als beide tokens met hetzelfde nummer op het bord liggen, mag je ze naar de actieve zijde draaien en kan het wormgat vanaf nu gebruikt worden. Was je de eerste om een planeet te ontsluiten, dan mag je het bovenste exploratietoken nemen. Dit levert 1 (en later 3) punten op.

Reizen door een wormgat is ook een gratis actie: je springt dan zonder energie te verbruiken naar het andere token. Je mag ook door wormgaten van andere spelers reizen, maar die ontvangen dan wel 1 punt uit de voorraad als betaling. Direct heen en weer reizen in een wormgat is echter niet toegelaten. Je zal eerst een verplaatsing moeten doen.

Een volgende gratis actie is het afleveren van reizigers. Wanneer je naast een planeet komt waarvoor je 1 of meerdere kaarten hebt, dan mag je die tonen en gedekt afleggen voor jezelf. Elke kaart levert zo 2 punten op.

 Een laatste gratis actie is gebruik maken van een ruimteverschijnsel: door een nevel driften, door een natuurlijk wormgat reizen, jezelf wegschieten met het fotonkanon of op goed geluk door een zwart gat springen. Dit is allemaal duidelijk beschreven in de handleiding en geeft wat extra afwisseling.

Naast de gratis acties die je in principe zo vaak mag doen als je wil, is er nog 1 actie die je maar 1 keer per beurt mag doen, namelijk het oppikken van passagiers. Dit kan als je je naast een planeet bevindt. Je trekt dan kaarten van de trekstapel tot je er 4 op hand hebt. Let op: kaarten van die planeet zelf mag je niet op hand houden, die leg je af naast het ruimtestation, samen met eventueel eerder gedumpte kaarten. Je kan ze wel weer oppikken aan het ruimtestation zelf (tot max 2 van dezelfde planeet).

Wanneer iemand het laatste exploratietoken voor een planeet bemachtigd heeft, wordt het einde van het spel ingeluid. De huidige ronde wordt nog uitgespeeld (gesymboliseerd door het planeettoken) en daarna zijn er nog 3 rondes (gemarkeerd met de countdowntokens) waarin de spelers nog reizigers mogen rondvliegen. Daarna is het tijd voor de eindtelling: punten voor passagiers, exploratietokens, gebruik van wormgaten en eventuele bonussen als je veel planeten hebt bezocht. Wie dan de meeste punten heeft, is de koning van de wormgaten.

 Wormholes is een vlot spel met duidelijke regels. In het begin zal je vooral focussen op het aanleggen van wormgaten naar planeten die met je kaarten matchen, maar gaandeweg wordt het meer en meer een race om passagiers op hun bestemming te krijgen. Gebruik maken van andermans wormgaten om de snelste route te nemen is dan geen uitzondering. De fiches om aan te geven hoeveel energie je hebt lijken in het begin overbodig (ik kan zelf nog wel tot 3 tellen) maar soms komen ze wel van pas als je ingewikkelde combinaties uitvoert. Waar ik ook door verrast was, was de eerder korte speelduur. We hebben enkele partijen met twee gespeeld, en telkens kwamen we vrij snel tot de vaststelling: ok, nog 3 rondes en het is gedaan. Je zou het nog kunstmatig kunnen rekken door de laatste planeet een tijdje links te laten liggen, maar uiteindelijk zit je toch met passagiers daar naartoe, en 3 punten voor de laatste token laat je niet zomaar liggen. Alhoewel de meeste punten toch van de passagiers zullen komen. Maar goed, als je vindt dat het te snel gedaan is, speel je gewoon een nieuwe partij, toch?

Ik ben wel benieuwd hoe het speelt met 4 of 5 spelers. Dat lijkt mij nog meer chaos op te leveren en een nog snellere ontsluiting van de planeten, ondanks de grotere speelruimte. Maar ik kan mij vergissen natuurlijk. Probeer het vooral zelf eens. O ja, voor de liefhebber is er ook een solovariant voorzien.

Dit spel werd geschonken door AEG en is vanaf februari te spelen bij Het Geel Pionneke.

 

Aantal spelers: 1 - 5
Speelduur: 45 min
Leeftijd: vanaf 10 jaar